تأثیر موخور (Loranthus europeaus) بر جذب عناصر غذایی بلوط (Quercus brantii)، کیکم (Acer monspessulanum) و بادام (Amygdalus elaeagnifolia) در رویشگاه‌های مختلف جنگل‌های زاگرس

    موخور (Loranthus europeaus Jacq.) متعلق به راسته Santalales، خانواده Loranthaceae و جنس Loranthus می‌باشد و از آفت‌های عمده درختان جنگلی در زاگرس است که با گونه‌های مختلفی همزیستی دارد. در پژوهش حاضر، اثر موخور بر جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیوم در گونه‌های بلوط ایرانی (Quercus brantii)، کیکم (Acer monspessulanum) و بادام (Amygdalus elaeagnifolia) به‌عنوان میزبان‌های رایج موخور در در فصول مختلف استان ایلام مورد بررسی قرار گرفت. نه رویشگاه که بیشترین آلودگی در مناطق مختلف استان داشتند، انتخاب و در هر یک به‌طور تصادفی حداقل شش پایه با شرایط یکسان گزینش شد. از هر پایه، برگ درخت میزبان قبل و بعد از حمله موخور، برگ موخور و برگ شاخه سالم همان درخت نمونه‌گیری شد. نتایج نشان داد که مقدار نیتروژن، فسفر، منیزیوم، پتاسیم در برگ موخور و شاخه غیرآلوده بادام و بلوط ایرانی به‌طور معنی‌داری از شاخه‌های آلوده آن‌ها بیشتر است. در حالیکه در گونه کیکم اختلاف معنی داری بین نمونه­ها مشاهده نشد. علاوه ‌بر این، بیشترین مقدار ماده آلی نیتروژن و فسفر مربوط به فصل بهار و بیشترین مقدار کلسیم و خاکستر مربوط به فصل پاییز بود. نتایج همچنین نشان داد که قبل از حمله موخور، مقدار پتاسیم، نیتروژن و فسفر در برگ‌های بادام و کیکم به‌طور معنی‌داری از بلوط ایرانی بیشتر بود، در حالی‌که بعد از حمله موخور، مقدار پتاسیم ضمن کاهش در تمام گونه‌ها، در بادام بیشتر از کیکم و در کیکم بیشتر از بلوط ایرانی کاهش داشت. به‌طورکلی می‌توان گفت که موخور عناصر معدنی را از درختان میزبان به‌ویژه در فصل بهار جذب کرده و سبب خشک شدن شاخه‌های آلوده آن‌ها می‌شود. بنابراین می‌توان گفت که جذب برخی از عناصر غذایی در گونه‌های درختی موقعیت‌های مختلف موخور، قبل و بعد از حمله موخور باهم اختلاف معنی‌داری نشان دادند. همچنین میزان برخی از این عناصر در موقعیت‌های مختلف در گونه‌های درختی باهم اختلاف معنی‌داری داشتند.